29 Haziran 2014 Pazar

her gün belirsiz saatlerde mutsuz hissetmeyi seviyor değilim. sadece böyle oluyor, bunu kabullendim çok önce. karşımdaki bunu kabullenemiyor bazen, bu beni daha çok üzüyor.geriyor hatta. tam bir sinir küpüne dönüşüyorum. ve bu sinir içimde patlıyor, üstüne ağlıyorum. sonra yatıyorum yatağıma. geçmesini bekliyorum.
"beni neden sevmediniz?" diye bağırmak istiyorum dört duvar arasında. sesimin yankılanmasından korkuyorum.

7 yorum:

  1. holeeeeey çık şu depresyondan yaaaa :))))

    YanıtlaSil
  2. ay how ı met ikinci kez izliyom ya. kedin iyiymiş sevindim. kime diyosun ki yanımda olsaydın diyeeee :) tumblr okudum. hadi ama canın sıkılmasın kiiii :)

    YanıtlaSil
  3. instagrama da baktıım fotolarını gördüm. kedini de arkadaşlarını daaaa :)

    YanıtlaSil
  4. portishead konsere gelmişti ya. gidemedim ama :)

    YanıtlaSil
  5. bissürü yazını okudum blogda ya sen birini sevip üzüldün galiba ha :)

    YanıtlaSil
  6. tumblr okuyom instagram da bakıyom. tumblr da yazdığın eskileri de okudum. blogunda da okudum. birini seviyon özlüyon galiba ya. ankaradan mı. üzülme ama. noldu ayrılık mı oldu kii.

    YanıtlaSil
  7. playlistini çok sevdim.

    küçük notlarını da çok sevdim.

    geçen yıl birini sevdin sanırım bunu bana anlatmamıştın ama. ama şimdi özlüyo ve üzgün gibisin. ayrılık mı oldu ki.

    YanıtlaSil