Sustum. Sustukça daha da büyüdü içimdekiler. Anlatmaya çalıştıkça sadece boş boş bakan suratlar gördüm. Sustum. Çünkü yapılacak bir şey yoktu artık. Gittiler. Arkalarına hiç bakmadan kaçtılar. Sonra geri döndüklerinde her yer yanıp kül olmuştu. . Pişmandılar. Pişman. Ama fayda etmezdi. Sustular. Sustuk. Böyle herkes daha mutluydu.